Vastgelegd
Een film over kijken en gezien worden.In de film Vastgelegd (Captured) tonen makers Arnoud Holleman en Batya Wolff de ingewikkelde omgang met fotografie in Batya’s familie. Haar vader Max Wolff (1926) kocht na de oorlog een camera. Fotografie werd zijn coping mechanisme om met oorlogstrauma’s om te gaan, maar al fotograferend bleef de oorlog ook altijd aanwezig in huis. Dat zette een rem op het leven van zijn dochter, die opgroeide voor zijn lens. Kan zij zich bevrijden van een oorlog die lang voor haar geboorte al afgelopen was?
Krijn Giezen - Lost and Found
MacGuffin Magazine #9De berg puin is overwoekerd met bramenstruiken, maar met wat voorzichtig klimwerk kom ik boven op wat ooit de schuur was. Brokken gele en rode baksteen, een restje raamkozijn, verschillende soorten dakpannen, een stuk loodslab, een bemoste stoel, een gedeukte aluminium pan – wat eeuwig zonde.
Gemeenplaatsen
De GidsElk kunstenaarschap wemelt van de gemeenplaatsen. Repeterende anekdotes, topoi, die iedere kunstenaarsbiografie hetzelfde skelet geven: hij of zij, altijd alleen; echt talent ontrekt zich aan scholing; duizenden geroepen, slechts een handvol uitverkoren. Veel of weinig talent, kunstenaars stellen hun leven in dienst van iets dat het leven wil ontstijgen. Kunst gaat voor kroost, reikt voorbij de dood.
My Dad Playing Piano
weggeef CDToen mijn vader stierf vonden we troost in het opruimen van zijn spullen. In de kast van zijn werkkamer lag de gebruikelijke mix van betekenisvol en waardeloos. Trivialia uit zijn studententijd, tekeningen van de middelbare school, en heel veel papierwerk uit zijn docententijd. In een oude schoenendoos lag een een professionele microfoon en een aantal muziekcassettes. Na zijn pensioen, acht jaar voordat hij stierf, was hij weer begonnen met pianospelen. Hij had weer les genomen en studeerde elke dag. Soms nam hij op wat hij studeerde, om zichzelf terug te horen.
I Shot Madonna
media recyclingAls ze voorbij komt druk ik hysterisch, niet eens om een goede foto te maken, maar ik sta in het persvak en moet veinzen dat ik een echte fotograaf ben. Ik ben zo druk met m'n camera in de weer en ze passeert zo snel dat ik haar eigenlijk helemaal niet voorbij zie komen. De foto is onscherp. En uitgerekend die avond verscheen Madonna met zwart haar in plaats van het vertrouwde blond, dus niemand herkent haar op mijn foto.
Bert Luttjeboer
tekening, foto, tekstHet was bizar dat ik uren, dagen, zelfs weken kon tekenen en er toch niet in slaagde om in de buurt de komen van wat de camera in minder dan een seconde had gezien. Op een avond, na een lange dag geconcentreerd werken, ging ik naar een café om wat te drinken en daar was Bert.
Krijn Giezen - in memoriam
Metropolis MDe niche die hij voor zichzelf creëerde getuigt van een haat/liefde verhouding tot de kunst en dat zie je terug in het werk. Kunst geeft vrijheid, maar ze is ook overgecodeerd. Via een omweg sluit ze de geest evenzogoed weer op, in regels die even kafkaësk en beperkend kunnen zijn als de verregaande arboficatie van de firma Nederland, waar hij als landschapskunstenaar voortdurend mee te maken had.
Herman Heijermans
tekeningen, fotoMijn vriend schreef in die tijd een biografie van Herman Heijermans, de toneelschrijver die leefde van 1864 tot 1924. Heijermans was overal in huis, in boeken en op afbeeldingen. Ik koos deze foto om hoe hij in de camera kijkt. Ik tekende twee 'afdrukken' naast de originele foto en lijstte ze los van elkaar in.
Susan Sontag
tekening, foto, tekstIk heb fotografie altijd beschouwd als iets magisch en ben ervan overtuigd dat dit gebaseerd is op een vroege ervaring: toen ik klein was bestond er geen onderscheid tussen ding en afbeelding. Zoals kinderen zichzelf tot hun derde levensjaar onafscheidelijk zien van hun moeder, dacht ik dat object en beeld gewoon twee verschillende manifestaties van dezelfde energie waren.
Lauren & Claudia
collage, tweezijdigLauren Hutton, de covergirl van Interview, werd gefotografeerd door Francesco Scavullo in 1973. Ze draagt Galanos - uit zijn spannende herfstcollectie van 1973. Accessoires zijn van Galanos, make-up is van Way Bandy en haar door Rick Gilette. De foto werd geherfotografeerd door Anuschka Blommers en Niels Schumm in 2003, met model Uta Eichhorn als Re-Magazine's covergirl Claudia. Ze draagt een zwarte jurk van Hermès. Styling Katja Rahlwes, make-up Renata Mandic.
Re-Magazine
samenwerking met Jop van BennekomDe grote verdienste van Re-Magazine is dat het zaken bloot legt die zelden in het openbaar tot uitdrukking komen en die meestal betrekking hebben op ogenschijnlijk triviale ervaringen en herinneringen die het grootste deel van het bestaan uitmaken. Naast deze redactionele eigenaardigheid is het prachtig vormgegeven en gefotografeerd, waarbij elk nummer een vorm heeft die past bij het onderwerp - Emily King, Frieze, oktober 2003.
Driving Miss Palmen
VPRO televisieI understand why you want to be a writer. It?s better to be mediocre and famous than just being mediocre. But the difference between you and me is that I?m able to create a character of myself in a story I choose to live in. And you, I?m sorry to say, are not. That makes me a writer and you just a character in someone elses plot. And as for my work: The big misunderstanding about my work is that critics keep comparing the fictious Connie Palmen with the real Connie Palmen, instead of comparing her to other great characters in litterature, like Madame Bovary, or Lolita...
Onkenhout
gegalvanizeerd brons, tekstKijkend naar het plantsoentje op de ansichtkaart vang ik een glimp op van mijn moeder in een niet geleefde versie van haar leven, waarin die Nico na dat avondje stappen wel van zich had laten horen. Dan had zij nu wellicht met een andere achternaam bij een ander haardvuur met een ander kind aan de wijn gezeten. In een moment van oedipale kortsluiting ervaar ik iets wat niet kan: dat ik er nooit geweest zou zijn.
Marcel
Ladies and gentlemen, this is your captain speaking, earth has disappeared. As we will not be able to crash, we will continue flying until we run out of fuel. Well so do something about it you?ve been wining about it for years. Well. Halfway. Everything?s fine. Stay calm. Come on guys what?s the big idea? You know, these days when somebody on the street says ?sorry? it?s a junky. You see you don?t get it. You?re just a character in someone elses plot.